چیزى بیش از بدشانسى

 

در هواپیمایى که اینتر را از اپورتو به میلان باز مى گرداند جو سنگینى حکمفرما بود، تنها واژه اى که بارها و بارها به گوش رسید بدشانسى بود. شکست مقابل پورتو براى اهالى نرآتزورى سنگین بود و سنگین تر از آن تفاوتى بود که سومین شکست فصل با دو شکست قبلى داشت، شکست مقابل پالرمو به بى دقتى نسبت داده شد و شکست در دل آلپى هم نتیجه یک بازى خوب و چند اشتباه انگشت شمار بود. اما در مورد بازى چهارشنبه شب فقط مى توان واژه عجیب را به کار برد. دو گل به خودى چیزى نیست که به راحتى قابل پذیرش باشد. مانچینى حرف زیادى براى گرفتن ندارد: «واضح است که در اپورتو مى توانستیم بهتر بازى کنیم.» این ساده ترین و واضح ترین جواب است چرا که اینتر مقابل پورتو بسیار ضعیف تر از توانایى هاى خود ظاهر شد. شاید اینتر مقابل حریف هماهنگ و فیزیکى خود زیادى شیک بود. شاید دو تعویض در آخرین دقایق نیمه اول مى توانست چهره مسابقه را تغییر دهد. هر چند مانچینى درباره آدریانو گفته بود او پس از ۵ روز تمرین نکردن نمى توانست مهره مفیدى براى ما باشد اما شاید پس از دریافت دو گل توانایى هاى برزیلى  ارزش ریسک کردن را داشت. اما او با وجود تمام انتقادهاى مانچینى ترجیح مى دهد به آینده فکر کند: «حالا ما اودینزه، رم و سمپدوریا را پیش روى داریم. مسابقاتى مهم و حیاتى براى ما.» سرمربى اینتر در پاسخ به کسانى که نمایش ضعیف لیگ قهرمانان را زیر سؤال مى برند مى گوید: «هر چند شکست خوردیم اما این توان را داریم که سه مسابقه بعد را با آرامش برگزار کنیم، شک نداشته باشید که ما به دور بعد صعود خواهیم کرد.» مانچینى با نگاهى انتقادى به عملکرد خود مى گوید: «شاید استفاده از دو مهاجم راه حل بهترى بود.»