آدریانو گالیانى : ایتالیا زشت ترین ورزشگاه هاى اروپا را دارد

پیش بینى مى شود آلمان یکى از بهترین میزبان هایى باشد که جام جهانى تاکنون به خود دیده، کار ساخت و بازسازى ورزشگاه هاى میزبان مسابقات تقریباً پایان یافته و همین باعث شده کشورهایى که رؤیاى میزبانى رقابت هاى بزرگ بین المللى را دارند کم کم نمایندگان خود را رهسپار این کشور کنند تا از برنامه هاى میزبان آینده جام جهانى درس بگیرند. یکى از این افراد آدریانو گالیانى مدیر میلان و مدیر لیگ هاى ایتالیا است. کشور چکمه اى رؤیاى میزبانى جام ملت هاى اروپا را در سر مى پروراند و به همین خاطر هم گالیانى در یک کنفرانس مطبوعاتى از آنچه دیده مى گوید و از ورزشگاه هاى داخلى انتقاد مى کند: «ورزشگاه هاى ما زشت ترین ورزشگاه هاى جهان است.» گالیانى تفاوت را حس کرده و به همین خاطر هم زنگ خطر را در ایتالیا به صدا درآورده: «از روى سکوها به سختى مى توان چیزى دید و اگر باران بیاید سکوها به یک حمام واقعى تبدیل مى شوند. شبیه همان اتفاقى که هفته پیش افتاد و طبق آمار ۵ هزار تماشاگر که براى تماشاى بازى فیورنتینا رفته بودند گرفتار آنفولانزا و سرماخوردگى شدند. با این شرایط دیگر نمى توان ادامه داد.» گالیانى که براى بازى میلان _ شالکه به آلمان رفته و بعد از ورزشگاه هاى مدرن این کشور دیدن کرده مى گوید: «ما باید به فکر ساخت ورزشگاه هاى جدید باشیم بازسازى قدیمى ها بى فایده است. چون بخش بزرگى از ورزشگاه هاى ما نه امن هستند، نه موقعیت مکانى خوبى دارند و نه قابل بازسازى هستند. من عاشق آرنا اوف شالکه هستم که جایگزین گلزن کرشن قدیمى شده. آنها در کنار ورزشگاه ها مراکز تجارى و تفریحى دارند. مرکز خرید، سینما و رستوران. آلمان ها به من توضیح دادند که در طول هر مسابقه حدود ۳۰ هزار لیتر نوشیدنى مى فروشند. در حالى که در ورزشگاه هاى ما یک لیوان آب هم پیدا نمى شود. من مخالف دو و میدانى نیستم، اما پیست دو و میدانى بین فوتبال و تماشاگران فاصله مى اندازد در خارج بیش از ایتالیا به دو و میدانى اهمیت مى دهند، اما براى آن ورزشگاه ویژه تدارک دیده اند.» در این فصل آمار تماشاگران افت چشمگیرى داشته و به طور میانگین ۵ هزار نفر از تماشاگران هر مسابقه کاسته شده است. رییس لیگ در این باره مى گوید: «تا وقتى ورزشگاه ها چنین باشند مردم ترجیح مى دهند مسابقات را از تلویزیون ببینند، علاقه به فوتبال رو به افزایش است و آمار این را نشان مى دهد. وضعیت استادیوم ها از تعداد هواداران مى کاهد. اشتباه ایتالیاى ۹۰ این بود که به جاى ساخت ورزشگاه جدید قدیمى ها را بازسازى کرد یا ورزشگاه هایى با پیست دو و میدانى ساخت و به این ترتیب فرصتى تاریخى از دست رفت.» گالیانى از وضعیت سن سرو هم ناراضى است: «سن سیرو از بقیه بهتر است. حداقل از روى سکوها مى توان دید خوبى از میدان مسابقه داشت و در هنگام باران بخش بزرگى از تماشاگران خیس نمى شوند. اما این ورزشگاه هم اولین بار در سال ۱۹۲۶ ساخته شده و حالا ۵۰ سال هم از بازسازى آن مى گذرد. در ضمن همکارى با مسؤولان اینتر هم سخت است چون آنها سلیقه اى متفاوت دارند. شاید وقت اش رسیده که به فکر ساخت دو ورزشگاه جدید براى میلانى ها باشیم.»