رنسانس فیگو

 

«از اولین ماه هاى حضورم در اینتر خوشحالم. فکر مى کنم که خودم را به خوبى هماهنگ کرده ام، هرچند هنوز صددرصد آماده نیستم. مى دانم که مى توانم بهتر از این باشم.» لوییز فیگو یک جنگجوى فوق العاده است که جاه طلبى اش به او اجازه تسلیم نمى دهد. به همین دلیل، در روزهایى که وندرلى لوکزامبورگو او را کاملاً کنار گذاشته بود و روزهایش در رئال مادرید به شماره افتاده بود، باز هم اولین کسى بود که در تمرینات حاضر مى شد. ذهنیت یک حرفه اى واقعى؛ کسى که جاى هیچ بهانه اى باقى نمى گذارد.
شاید او پس از دوره اى پنج ساله در مادرید به چالش جدیدى احتیاج داشت. فرازها و فرودهایى که در روزهاى آخر از راه رسید. شاید این دوره هاى پنج ساله جزیى از سرنوشت او باشد، چرا که در بارسلونا نیز پنج سال پرفروغ (به جز انتقال جنجالى اش به رئال) را سپرى کرد و دوره اى شش ساله در اسپورتینگ لیسبون که ورود او به دنیاى حرفه اى محسوب مى شد. امروز لوییز فیگو دیگر آن بازیکن تازه کار نیست. هافبک ملى پوش پرتغالى جایگاه شایسته اى در فوتبال جهان دارد و تجربه بالایش به او کمک کرد که جایش را به طور طبیعى در تیم مانچینى باز کند.
چهارده بازى در سرى A و پنج بازى در لیگ قهرمانان، نشان از حضور مستمر او در روزهاى اولش در اینتر مى دهد. فیگو مى گوید: «خیلى کار کردم، ولى هنوز به فرم ثابتى نرسیده ام. تلاش مى کنم که در جریان بازیها فراز و نشیب نداشته باشم.» پس از گلزنى مقابل پارما شادى فیگو فوق العاده بود: «خیلى وقت بود که منتظر این لحظه بودم.» لحظه اى سرنوشت ساز براى فیگو و براى اینتر که توانست با این پیروزى در کورس قهرمانى باقى بماند.
اینتر در لیگ قهرمانان به راحتى سرگروه شد و در مرحله یک هشتم نهایى باید با یکى از تیم هاى دوم بازى کند که ممکن است رئال مادرید باشد. فیگو که با آمدن به اینتر انگیزه زیادى دارد، مى گوید: «ستاره هاى زیادى داریم و مى توانم تا مراحل پایانى پیش برویم.»